जमतं का त्याला, तिला, प्रत्येकाला??

तिला बऱ्याचदा गृहित धरलं जातं...

ती करेल, ती निभावेल, तिला जमेल,

तिनं करायलाच हवं.. तिला जमायलाच हवं... 

तिचं कामच आहे ते. तिचंच काम आहे ते.. 

तिची कसली स्वप्नं ?

तिला काही करायचं असलं की त्यावरही हरकत;

हे असं चालत नाही.. ते शोभत नाही... 

अशा चौकटी बांधणारे हात, नजरा असतात... 

स्वयंपाकच तर करतेस, घर तर आवरतेस.. 

इतकं काय त्यात !

तोही करतोच की स्वयंपाक.. देतो तिला एक दिवस आराम... 

पण पुढचं काय ??

स्वयंपाकाच्यानंतरही काहीतरी असतं... 

स्वयंपाकघर आवरणं, नीटनेटकं ठेवणं वगैरे..   

असं काही असतं?? खरंच ? 

ती काही बोललीच 

तर मेल इगो आहेच डोकं वर काढायला...

मनाविरुद्ध करत राहते ती सगळं

काहीही न बोलता... 

पण कधी बोललीच, 

तर 'फार कळतं का तुला', 'खूप खटकायला लागलंय तुला हल्ली' 

हे ऐकण्यासाठी तिचे कान असतात तयार...

हे बोलणारा पुरुषही असतो आणि स्त्रीही

हो स्त्रीसुद्धा... 

हे तिचं काम आणि ते त्याचं 

ही कामाची विभागणी लहानपणापासून तिच्या ओळखीची... 

तिला पर्याय 'ती'च हवी... 

तिची कामं करायला 'तो' नको..

मग तीही पुढच्या पिढीतल्या 'तिला' हेच सांगणार.. 

यात बदल झालाय का ? हो झालाय ना. 

पण सोयीनुसार....

आता तिला बदल हवा असेल तर आधी तिनेच बदलावं.. 

स्वतःला.. स्वतःच्या विचारांना..  

पण हेच होत नाही फारसं.. 

उशिरा का होईना तिनं बदलायचं ठरवलंच, 

तर कधी कधी नको तो शेवट होतो... 

तिला कुठे हवा असतो असा शेवट? नकोच असतो. 

तिला हवं असतं फक्त तिला समजून घेणं, तिच्या मनातलं ओळखणं,

तिला स्वतंत्र विचार करू देणं, तिला माणसासारखं वागवणं...

पण हे जमतं का त्याला, तिला, प्रत्येकाला?? 

#TheGreatIndianKitchen on #Amazonprimevideo !